Απασχολημένος εδώ στο Ναϊρόμπι της Κένυας, μιας τριτοκοσμικής χώρας εργαζόμενος και προσφέροντας, ανάμεσα σε τόσα ορφανά, καταθέτω στην αγάπη σας τις εξής σκέψεις μου. Πλέον, τα ορφανά για τα οποία φτιάχνουμε την παιδική χαρά είναι 354.
Χρειάζονται 2.000€ την εβδομάδα για να φάνε αυτά τα παιδιά, ένα κομμάτι καλαμπόκι κι ένα ποτήρι γάλα για πρωινό κι ένα πιάτο φαγητό για γεύμα. Είναι θαύμα πως βρίσκονται αυτά τα χρήματα.
Για μας τους Ευρωπαίους δεν είναι τίποτα να δώσουμε 50€ το μήνα και μ’ αυτά τα χρήματα να φάνε 10 παιδιά για ολόκληρο τον μήνα. Και λέω ότι δεν είναι τίποτα για μας αφού κάποιος πολύ εύκολα δίνει αυτά τα χρήματα για να αγοράσει μια μπλούζα.
Οι δικτάτορες πολιτικοί μας αλλά και εκκλησιαστικοί άρχοντες με τις σκληρές καρδιές από πέτρα πάνε να χτυπήσουν και αυτό το όμορφο κομμάτι ανθρωπιάς που έχει ο καθένας μας.
Προσωπικά χαίρομαι, δεν στεναχωριέμαι αφού οι Χριστιανοί διώκονται ανά τους αιώνες από τον άρχοντα του κόσμου τούτου.
Θα διωχθώ και διώκομαι κι εγώ και όσοι προσφέρουν έργο φιλανθρωπικό και πνευματικό. Φυσικά κανείς δεν έχει την ανάγκη της δίωξης για να προσφέρει έργο, αλλά ας επιλέξει ο καθένας με ποια πλευρά είναι.
Θέλω να αναφερθώ σε ένα παράδειγμα χαρακτηριστικότατο που συνέβη εδώ στην Κένυα και είναι τόσο σχετικό και με εμάς και αφορά στα εμβόλια και το ψευτοενδιαφέρον των πολιτικών, ορισμένων γιατρών, επιστημόνων, κ.τ.λ. Όταν σε μόλις μια μέρα έκλεισαν όλα τα σχολεία κι εδώ στην Κένυα, νέκρωσε ο τόπος στην ιεραποστολή. Ας σκεφτεί κάποιος ότι κάθε μέρα μπαινοβγαίνουν εδώ 5.000 παιδιά, από μαθητές νηπιαγωγείου έως πανεπιστημίου. Τα ορφανά παιδάκια που πάνε σχολείο εδώ και τρώνε καθημερινά για δεκαετίες, μόλις σε μια στιγμή, έχασαν το φαγητό τους. Από το ψευτοενδιαφέρον για τη ζωή τους, αυτού του παγκόσμιου δικτάτορα, αφού αυτό συνέβη σε όλον τον κόσμο. Αφού νοιάζονται τόσο πολύ για τη ζωή αυτών των παιδιών, γιατί δεν φρόντισαν και δεν φροντίζουν να δώσουν φαγητό στα παιδάκια; Γιατί χρειάστηκε αντάλλαγμα για να καταφέρει ο αρχιεπίσκοπος να συνεχίσει να δίνει φαγητό στα παιδάκια; Κι αυτοί που νοιάζονται τόσο πολύ για μας στην Ελλάδα, γιατί δεν φροντίζουν τα ορφανά και όσους έχουν ανάγκη; Ας αναλογιστεί κανείς μόνος του με ποια πλευρά είναι και ας ξυπνήσει!
Όσους ανθρώπους κάνουμε έργο, θέλουνε να μας ξεπαστρέψουνε από φθόνο, επειδή δεν κάνουν κι αυτοί το ίδιο, όπως τον π. Αντώνιο της Κιβωτού, τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο της κοινωνικής κουζίνας (που τον γνωρίζω προσωπικά, αφού μαγείρεψα στην κουζίνα του για πάνω από ένα χρόνο) και τόσους άλλους.
Δεν αντέχουν αυτοί κάποιος να έχει ελευθερία και ν’ ακολουθεί το Χριστό και προσπαθούν να εξουσιάσουν κάθε όμορφη κίνηση και σαν κλέφτες να επωφεληθούν από τον αγώνα των άλλων χωρίς αυτοί να δίνουν ούτε μια οδοντογλυφίδα για βοήθεια.
Ας δώσει ο καθένας τη ζωή του για το Χριστό ή ας κάνει αυτό που έκανε πάντοτε, ας μείνει στο καβούκι του δηλαδή. Ο δρόμος είναι Ένας, είναι ο Χριστός, η Αλήθεια, η Ζωή.
Παναγία μου οδηγήτρια οδήγησε μας σε Κείνον.
Μιλώντας με έναν φίλο μου στην Αθήνα που βοηθάει κάνοντας εράνους, πάρα πολύ και ουσιαστικά, μου είπε ότι είναι πολύ στενοχωρημένος γιατί ο αρχηγός της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος δήλωσε επίσημα και προέτρεψε αυστηρά τους Έλληνες, σαν άνθρωπος της εξουσίας, να σταματήσουνε τους εράνους. Δεν ξέρω όντως αν το έκανε ή όχι, γιατί δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου, αλλά είτε το είπε είτε όχι, η γραμμή των πολιτικών και εκκλησιαστικών μας αρχηγών τείνει προς αυτήν την κατεύθυνση, είναι αυτή.
Του είπα «γιατί στεναχωριέσαι;» Οι χριστιανοί ανά τους αιώνες διώκονται, το ίδιο διωκόμαστε και τώρα. Να χαίρεσαι που σε κυνηγάνε και να συνεχίζεις το έργο. Αυτός είναι ο δρόμος μας κι αν χρειαστεί θα μαρτυρήσουμε.
Οι άλλοι ας ντρέπονται να βάλουν στο στόμα τους το όνομα του Χριστού. Εμείς δεν ντρεπόμαστε. Τον ομολογούμε, Τον πιστεύουμε, είναι η Αλήθεια, η Ζωή, ο Δρόμος.
Ο Χριστός είναι Αγάπη!
Η Ορθοδοξία προχωρεί.
Παναγιώτης Τηνιακός.
Πηγή: kalloninews.gr
